w XX wieku obrazują wiele ponadczasowych problemów, tj. pierwsze zakochanie, wyobcowanie postaci, trudne sytuacje rodzinne, konieczność radzenia sobie z odtrąceniem, bólem fizycznym i psychicznym oraz niesprawiedliwością losu. Z drugiej jednak cały świat przedstawiony, język powieści zaczynają trącić myszką, stają się dla współczesnego czytelnika niedekodowalne, trudne do umieszczenia w znanej im, scyfryzowanej rzeczywistości. Wszyscy są jednak zgodni co do jednego: czytanie lektur jest formą wehikułu czasu pozwalającego zrozumieć realia, w których żyli i wychowywali się nasi przodkowie. To z kolei nieodzowny warunek do ukonstytuowania się naszej tożsamości i nawiązania pokoleniowego dialogu o tym, co – mimo wszystko – nas łączy.

Klaudia nauczycielka języka polskiego

• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
•